-
1 zabierać
impf ⇒ zabrać* * *( brać ze sobą) to take; ( przynosić ze sobą) to bring; ( usuwać) to take away; ( podnosić) to pick up; (miejsce, czas) to take; (o autobusie, statku: mieścić) to take* * *ipf.1. (= odbierać) take ( coś komuś sth away from sb); nie zabieraj mu tego! don't take it away from him!; złodzieje zabrali mi portfel the thieves have taken my wallet.2. (= unieść) sweep away; powódź zabrała ze sobą wszystkie mosty the flood swept away all the bridges.3. (= brać ze sobą) take; nie zapomnij zabrać ze sobą parasolki don't forget to take your umbrella; zabrać dzieci na spacer take children for a walk; zabrać tajemnicę do grobu carry one's secret to the grave, take one's secret with one.4. (= przyprowadzić ze sobą) bring (along); zabierz go ze sobą na przyjęcie, dobra? bring him (along) to the party, will you?5. (ładunek, pasażerów) pick up; autobus był pełen i nie zabrał nas z przystanku the bus was full and didn't pick us up from the stop.6. (= mieścić) (o statku, autobusie) take; ten autobus nie może zabrać więcej pasażerów this bus can't take more passengers.7. (= usuwać, przenosić) take; zabrano go do szpitala he was taken to hospital; śmierć go zabrała death took him.8. (= zajmować) take up; zabierać komuś czas take up sb's time; nie powinno mi to zabrać więcej niż 5 minut it shouldn't take more than 5 minutes.9. speak; zabierać głos (na zebraniu, konferencji) take the floor.ipf.1. (= rozpoczynać) get down ( do czegoś to sth); zabierać się do wyjścia be getting ready to leave, be about to leave.2. pot. (= zaczynać stosować jakieś środki) get around (do kogoś/czegoś on sb/sth).3. pot. (= przyłączać się) come along ( z kimś with sb) ( somewhere); join ( z kimś sb) ( going somewhere); mogę się z wami zabrać na dworzec? will you give me a ride l. lift to the station?4. pot. (= wychodzić) get out; zabieraj się stąd! get out of here!; zabieraj tyłek! move l. shift your ass l. carcass!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zabierać
-
2 zostawiać
impf ⇒ zostawić* * *(opuszczać, powodować) to leave; ( nie zabierać) to leave (behind)zostawić komuś coś w spadku — to leave lub bequeath sth to sb
zostawić wiadomość dla kogoś/u kogoś — to leave word lub a message for sb/with sb
nie zostawić na czymś suchej nitki — (przen) to tear sth to pieces lub bits lub shreds
* * *ipf.zostawić pf.1. (= nie zabierać czegoś) leave, leave behind; zostawić coś komuś na pamiątkę leave sth (behind) to sb; nie zostawić na kimś suchej nitki pick sb to pieces.2. (= opuszczać kogoś) leave; zostaw mnie w spokoju leave me alone; zostaw nas samych leave us alone; zostawić coś własnemu biegowi leave sth to its own course; zostawić coś na pastwę losu leave sth to its fate; zostaw go! leave him alone!, let him go!; zostaw to! leave it!3. (= przekazywać w spadku) leave, bequeath ( komuś coś sth to sb); zostawić komuś spadek leave sb a legacy.4. (= wywoływać) evoke; zostawić po sobie dobre wrażenie leave a good impression.5. (= nie reagować) leave; zostawić zarzuty bez komentarza leave allegations with no comment; zostawić list bez odpowiedzi leave a letter without an answer, leave a letter unanswered.6. (= dawać do dyspozycji) leave; zostawić coś komuś do dyspozycji leave sth at sb's disposal; zostawić coś pod czyjąś opieką leave sth in sb's care; zostawić komuś czas do namysłu leave l. give sb some time to think sth over; zostawić komuś decyzję let sb decide; zostaw to mnie leave it to me; zostawiam to tobie I'll leave it to you.7. (= odkładać) put aside, keep; zostawić coś sobie keep sth; zostawiłem ci w kuchni parę kanapek I left you some sandwiches in the kitchen; zostawiłem sobie parę złotych I put a few pennies aside.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zostawiać
См. также в других словарях:
zabierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zabieraćam, zabieraća, zabieraćają, zabieraćany {{/stl 8}}– zabrać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, zabieraćbiorę, zabieraćbierze, zabieraćbierz, zabieraćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czas — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. czassie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okres wydzielony jakimiś wydarzeniami, zjawiskami itp.; wyodrębniona pora : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czasy napoleońskie. Wiosna to… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabierać – zabrać — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}czas {{/stl 13}}{{stl 7}} zajmować, absorbować kogoś czymś, zwykle swoimi sprawami, problemami, swoją osobą itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przepraszać kogoś, że zabiera mu się czas. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabrać — dk IX, zabraćbiorę, zabraćbierzesz, zabraćbierz, zabraćał, zabraćany zabierać ndk I, zabraćam, zabraćasz, zabraćają, zabraćaj, zabraćał, zabraćany 1. «pozbawić kogoś czegoś, odebrać coś komuś, wziąć coś sobie» Zabrać koleżance książkę. Złodzieje… … Słownik języka polskiego
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
kręcić — ndk VIa, kręcićcę, kręcićcisz, kręć, kręcićcił, kręcićcony, kręcićceni 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, obracać w koło, wprawiać w wirowanie; poruszać czymś we wszystkie strony» Kręcić korbą (patefonu). Kręcić gałkami radia. Kręcić młynka… … Słownik języka polskiego
niepokoić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. VIIb, niepokoićoję, niepokoićoi, niepokoićkojony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować u kogoś niepokój, niepewność, obawę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ojca niepokoją złe wyniki syna w nauce … Langenscheidt Polski wyjaśnień
głupi — głupipszy 1. pot. pogard. «pozbawiony bystrości, mający ciasne horyzonty myślowe, nieinteligentny, ograniczony; rzadziej: chory umysłowo, obłąkany» Bezdennie głupi. Głupi jak but, jak stołowe nogi, jak tabaka w rogu. Dziewczyna ładna, ale głupia … Słownik języka polskiego
kręcić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, kręcićcę, kręcićci, kręć, kręcićcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszać czymś w koło, powodować, że coś się obraca, wiruje; obracać, poruszać czymś w różne strony : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łupić — ndk VIa, łupićpię, łupićpisz, łup, łupićpił, łupićpiony 1. «bezprawnie, siłą zabierać komuś mienie, rabować, grabić; ciągnąć z czegoś nadmierne zyski; odzierać kogoś z pieniędzy» Banda łupiła domy. Paskarze łupili biedaków. 2. przestarz.… … Słownik języka polskiego
odbierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odbieraćam, odbieraća, odbieraćają, odbieraćany {{/stl 8}}– odebrać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, odbiorę, odbierze, odbierz, odbieraćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brać z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień